Radenko Mišević rođen je 14. jula 1920. godine u Rogatici, a premunuo 15. februara 1995. u Beogradu. U rodnom mestu stekao je osnovno obrazovanje, a srednju tehničku školu, arhitektonski odsek, završio je u Sarajevu. Slikarstvo je završio na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Mila Milunovića, od 1940. do 1946. godine. Specijalizovao se kod Ivana Tabakovića, Marka Čelebonovića i Nedeljka Gvozdenovića.
Od 1949. doo 1952. godine bio je saradnik Državne majstorske radionice slikara, profesora Mila Milunovića. U Sarajevo odlazi 1953. godine, po pozivu da radi Muzej Gavrila Principa, gde ostaje devet godina i radi kao urednik nedeljnika „7 dana“. Kratko vreme proveo je i u ateljeu Andre Lota u Parizu. Na studijsko putovanju u Italiji izučavao je freske i mozaik. Redovno je izlagao na kolektivnim izložbama ULUS-a. Jedan je od osnivača grupe „Samostalni“ sa kojom je izlagao u Beogradu, LJubljani i Mariboru. Bio je član grupa „Sarajevo 55“ i „Grupa 57“. Jedan je od osnivača Udruženja likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine i u dva mandata bio je njegov predsednik.
Najveći deo svog života Radenko Mišević proveo je u Beogradu, na Senjaku. Bio je profesor Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu od 1964. do 1985. godine i Akademije likovnih umjetnosti u Sarajevu od 1972. do 1985. godine. U dva mandata bio je dekan Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu. Osnivač je Škole za dizajn u Beogradu, u kojoj je bio i profesor. Takođe je predavao i u Centru za likovnu kulturu u Beogradu. Za mesto profesora na Fakultetu likovnih umetnosti izabran je 1964. godine, gde je u zvanju profesora i penzionisan. Predavao je predmete Slikanje i crtanje i Teorija forme. U toku rada na fakultetu u dva mandata je biran za dekana, a 1979. godine je osnovao Galeriju FLU.
Pored slikarstva bavio se novinarstvom, pozorišnom i filmskom scenografijom. Režirao je kratkometražni film „Ova kuća bogata“, za koji je dobio međunarodno priznanje. Tokom života priredio je oko 40 samostalnih i više od 150 zajedničkih izložbi, od čega 11 u inostranstvu. Izlagao je u skoro svim značajnim galerijama SFRJ. Godine 1985. organizovana je njegova retrospektivna izložba u Umetničkom paviljonu „Cvijeta Zuzorić“, za koju je nagrađen Oktobarskom nagradom Beograda. Bio je autor knjiga za predmet Teorija forme koji je predavao na Fakultetu likovne umetnosti u Beogradu, autor knjige „Dani i godine“, a bavio se i dizajnom i ilustracijom knjiga.
Kao slikar Radenko Mišević ostavio je ogroman trag i dao veliki doprinos razvoju likovne umetnosti u tadašnjoj Jugoslaviji. Radenko Mišević bio je ličnost svestranog interesovanja. Iako je pre svega bio posvećen slikarstvu, oprobao se i u drugim likovnim tehnikama: crtežu, grafici, mozaiku, intarziji. Ovaj rafinirani slikar za sobom je ostavio značajna dela iz različitih umetničkih faza realizma i lirske apstrakcije.
Dela Radenka Miševića zastupljena su u zbirkama Narodnog muzeja u Beogradu, Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Muzeja grada Beograda i u mnogim drugim značajnim muzejima u Srbiji i zemljama bivše SFRJ, kao i u značajnim muzejima i galerijama u inostranstvu.
Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu. Po njemu je nazvan kulturni centar u njegovoj rodnoj Rogatici, a grad Beograd nazvao je jednu ulicu njegovim imenom.
Pano sa fotografijama iz različitih životnih razdoblja Radenka Miševića koji je umetnik sam pripremio povodom promocije romana “Dani i godine”.